Żeby osoby niepełnosprawne mogły czynnie uczestniczyć w życiu społecznym, do czego od kilkunastu lat są zachęcane publicznie, przestrzeń publiczna musi być gotowa na ich przyjęcie. Innymi słowy, na każdym kroku napotykamy się na rozwiązania architektoniczne, które w żaden sposób nie przyciągają uwagi osób pełnosprawnych, zaś dla osób niepełnosprawnych stanowią przeszkodę, a nieraz wręcz barierę nie do pokonania. Najbardziej znamiennym przykładem są schody i chociaż w nowym budownictwie, a także w wyższych blokach mieszkalnych z dawnych lat, alternatywą dla nich jest winda, to jednak, po pierwsze, nie o wszystkich schodach w tych budynkach pomyślano, by wyposażyć je w rozwiązania dla osób niepełnosprawnych, a po drugie, starsze budynki oraz schody w infrastrukturze drogowej nie pozwalają często na zamontowanie dla nich w alternatywie windy. Nierzadko nawet jeżeli winda w bloku zatrzymuje się na każdym piętrze i ma drzwi otwierane automatycznie, dzięki czemu osoba niepełnosprawna mogłaby samodzielnie opuścić blok, staje się to niemożliwe przy wyjściu z klatki schodowej, do której z podwórka wiedzie kilka schodków, które już nie są wyposażone w żadne rozwiązanie alternatywne. Rozwiązaniem dla schodów, dla których nie ma alternatywy dla osób niepełnosprawnych, a przy których nie ma możliwości zamontowania windy, są platformy dźwigowe.

Umożliwiają one przetransportowanie osoby niepełnosprawnej poruszającej się na wózku inwalidzkim z jednego poziomu na drugi, w sposób bezpieczny i sprawny, a jeśli platforma jest całkowicie zautomatyzowana, to również w sposób samodzielny, co znaczy, że osoba niepełnosprawna do skorzystania z platformy nie będzie potrzebowała niczyjej pomocy, ponieważ będzie w stanie obsłużyć ją samodzielnie. Platformy dźwigowe są solidną konstrukcją, której w żadnym wypadku nie należy się obawiać i jeżeli są rozkładane automatycznie, za pomocą przycisku, wówczas stają się stuprocentowo dostępne dla osoby niepełnosprawnej, która nie będzie potrzebowała zewnętrznej pomocy w rozłożeniu platformy, tak jak się to ma w przypadku tych niewyposażonych w opcję automatycznego rozkładania.

Mogą być zamontowane do istniejącej już infrastruktury (np. balustrad), ale jeżeli istnieje ryzyko, że nie podołają one temu wyzwaniu, wówczas montuje się je w inny sposób, zapewniający pełne bezpieczeństwo. Platformy dźwigowe przeważnie mają maksymalny udźwig wynoszący 225 kilogramów, jednakże istnieje możliwość jego zwiększenia. Na platformę wjeżdża się pochylnią, która na czas transportu jest blokowana, uniemożliwiając tym samym przypadkowe zjechanie wózka z platformy. O bezpieczeństwo pasażera dbają jeszcze dodatkowe barierki. Jedynym warunkiem dla zamontowania platformy jest odpowiednia szerokość schodów oraz miejsce na dole do parkowania platformy i jeśli te warunki są spełnione, nie ma żadnych innych przeciwwskazań, które uniemożliwiłyby jej zamontowanie i bezpieczne z niej korzystanie.